Tana mu na?
Blijf op de hoogte en volg Ieteke
18 November 2012 | Guinea, Conakry
Mn eerste woordje (en waarschijnlijk ook laatste woordje susu) Hoe gaat het?
Allereerst een update over de geopereerde voetballer. Het gaat goed met hem. De dag na OK liep hij zelf al van de IC naar de badkamer. Drie dagen later stond hij weer buiten op het dek. Ongelofelijk hoe snel hij hersteld. Maar psychisch heeft hij het nog wel zwaar. Deze man heeft nog een pittige weg te gaan maar hopelijk niet meer alleen.
Wat een vreemde dag hadden we vorige week in de tent. We zouden 8 patienten opnemen voor operatie de volgende dag. Twee meiden van 16 blijken echter zwanger te zijn en hun operatie wordt dus geannuleerd. 1 patiënt mag plotseling diezelfde dag nog onder het mes. Alle papieren worden vlug in orde gemaakt en mw wordt naar de afdeling gebracht. Een andere patiënte heeft koorts en diarree. Ook zij wordt geannuleerd. Overblijft 2 ‘normale’ patiënten en een tweeling. twee bijna identieke jongetjes met bijna dezelfde naam, hetzelfde guinese voetbalshirt én hetzelfde probleem met hun benen…. Geen wonder dat er buiten een cameraploeg staat te trappelen om dit stel vast te leggen…J
Vorige week werd ik gevraagd te helpen bij de ‘health education’ voor de dayworkers (oa vertalers). Alle Guineers die met ons meewerken worden uitgenodigd lessen bij te wonen over hygiene, malaria, familyplanning, voeding., etc. Ik heb samen met een van de artsen het eea over voeding uitgelegd. Met behulp van een draaiboek kunnen de dayworkers op hun beurt de patiënten onderwijzen. Best leuk om te doen. En de vragen die gesteld worden zetten mijn koppie ook aan het denken, best goed!
Afgelopen weekend heb ik genoten van een culturele mix van activiteiten. Vrijdagavond akoestische muziek in het ‘café’. Van kapitein tot verpleegkundige met van viool tot ukelele en djembe… Genieten van zoveel talent.
Zaterdag de verjaardag van de Nederlandse Manon gevierd, maar dan wel in een Guinees restaurant. Zondag tot slot aangeschoven bij de kerkdienst in het ziekenhuis. Stel je een verpleegafdeling voor met tussen de patiënten op elk vrij plekje een stoel, verpleegkundigen die over mensen stappen om infusen te wisselen, kinderen die huilen bij het zien van zoveel blanken én afrikaanse muziek!
Na deze vermoeiende maar leuke dienst ben ik naar de markt geweest. Gelukkig wilde Tom, een afrikaan met ons mee, wat niet alleen gezelliger was maar ook goedkoper blijkt te zijn. Daar waar ik begin te lachen om een prijs, blijft hij bloedserieus en blijft onderhandelen tot hij tevreden is.
Ik heb overigens nog geen briefjes met een waarde boven de 10.000 Guinese frank gevonden. Als je bedenkt dat 10.000 frank 1 euro waard is, kun je je voorstellen dat het niet moeilijk is een miljoen uit te geven hier.
Gisteren was ik onverwacht een middagje vrij, die ik heb besteed aan het bijwonen van een OK. Leuke verassing was dat ik de vrouw de vorige dag bij ons had gezien. Ik heb toen een poging gedaan om haar met n potlood vast te leggen (zie foto).
Vandaag ben ik mee geweest naar een dovenschool. Iedere week besteed een groep van Mercy Ships daar een uurtje om hun vaardigheden te vergroten met leuke spelletjes en gewoon wat liefde te geven. En te ontvangen, want wat een leuke groep om mee te werken!
Nu is het weekend! Ik hoop een guineer thuis te kunnen bezoeken en verder lekker uit te rusten van de week. Wat gaat de tijd snel! Nog maar 5 weken!
Ps. die foto van de manden vind ik zelf erg leuk. Dit is de wekelijkse bevoorrading in de receptie. Persoonlijk doet het me sterk aan de ark van Noach denken...
Allereerst een update over de geopereerde voetballer. Het gaat goed met hem. De dag na OK liep hij zelf al van de IC naar de badkamer. Drie dagen later stond hij weer buiten op het dek. Ongelofelijk hoe snel hij hersteld. Maar psychisch heeft hij het nog wel zwaar. Deze man heeft nog een pittige weg te gaan maar hopelijk niet meer alleen.
Wat een vreemde dag hadden we vorige week in de tent. We zouden 8 patienten opnemen voor operatie de volgende dag. Twee meiden van 16 blijken echter zwanger te zijn en hun operatie wordt dus geannuleerd. 1 patiënt mag plotseling diezelfde dag nog onder het mes. Alle papieren worden vlug in orde gemaakt en mw wordt naar de afdeling gebracht. Een andere patiënte heeft koorts en diarree. Ook zij wordt geannuleerd. Overblijft 2 ‘normale’ patiënten en een tweeling. twee bijna identieke jongetjes met bijna dezelfde naam, hetzelfde guinese voetbalshirt én hetzelfde probleem met hun benen…. Geen wonder dat er buiten een cameraploeg staat te trappelen om dit stel vast te leggen…J
Vorige week werd ik gevraagd te helpen bij de ‘health education’ voor de dayworkers (oa vertalers). Alle Guineers die met ons meewerken worden uitgenodigd lessen bij te wonen over hygiene, malaria, familyplanning, voeding., etc. Ik heb samen met een van de artsen het eea over voeding uitgelegd. Met behulp van een draaiboek kunnen de dayworkers op hun beurt de patiënten onderwijzen. Best leuk om te doen. En de vragen die gesteld worden zetten mijn koppie ook aan het denken, best goed!
Afgelopen weekend heb ik genoten van een culturele mix van activiteiten. Vrijdagavond akoestische muziek in het ‘café’. Van kapitein tot verpleegkundige met van viool tot ukelele en djembe… Genieten van zoveel talent.
Zaterdag de verjaardag van de Nederlandse Manon gevierd, maar dan wel in een Guinees restaurant. Zondag tot slot aangeschoven bij de kerkdienst in het ziekenhuis. Stel je een verpleegafdeling voor met tussen de patiënten op elk vrij plekje een stoel, verpleegkundigen die over mensen stappen om infusen te wisselen, kinderen die huilen bij het zien van zoveel blanken én afrikaanse muziek!
Na deze vermoeiende maar leuke dienst ben ik naar de markt geweest. Gelukkig wilde Tom, een afrikaan met ons mee, wat niet alleen gezelliger was maar ook goedkoper blijkt te zijn. Daar waar ik begin te lachen om een prijs, blijft hij bloedserieus en blijft onderhandelen tot hij tevreden is.
Ik heb overigens nog geen briefjes met een waarde boven de 10.000 Guinese frank gevonden. Als je bedenkt dat 10.000 frank 1 euro waard is, kun je je voorstellen dat het niet moeilijk is een miljoen uit te geven hier.
Gisteren was ik onverwacht een middagje vrij, die ik heb besteed aan het bijwonen van een OK. Leuke verassing was dat ik de vrouw de vorige dag bij ons had gezien. Ik heb toen een poging gedaan om haar met n potlood vast te leggen (zie foto).
Vandaag ben ik mee geweest naar een dovenschool. Iedere week besteed een groep van Mercy Ships daar een uurtje om hun vaardigheden te vergroten met leuke spelletjes en gewoon wat liefde te geven. En te ontvangen, want wat een leuke groep om mee te werken!
Nu is het weekend! Ik hoop een guineer thuis te kunnen bezoeken en verder lekker uit te rusten van de week. Wat gaat de tijd snel! Nog maar 5 weken!
Ps. die foto van de manden vind ik zelf erg leuk. Dit is de wekelijkse bevoorrading in de receptie. Persoonlijk doet het me sterk aan de ark van Noach denken...
-
18 November 2012 - 19:08
Wies:
Leuk Ieteke, het doet mij heel goed om een klein stukje mee te leven. Wat is en blijft het bijzonder om zo een kleine bijdrage te leveren in het leven van vele mensen.
Je schrijft...nog 5 weken te gaan, geniet er nog van. Als je terug bent gaat het leven weer als een sneltrein aan je voorbij en lijkt Afrika weer heer ver weg.
Hier is het al volop sinterklaastijd, met het sinterklaasjournaal, koude, natte dagen, vroeg donker en de bladeren die al gevallen zijn. -
19 November 2012 - 15:00
Jan:
Hee Ieteke, leuk verhaal! Dat is een flinke voorraad in die manden in de receptie. Zo te zien gaat er in een week aardig wat groente en fruit doorheen. Gr Jan -
19 November 2012 - 20:20
Jiska:
He Ietie!
Wat een heerlijk verhaal weer!
En wat gaaf getekend zeg :) Nog maar 5 weekjes.... Gaat snel!!
Liefs xx -
20 November 2012 - 09:41
Dick En Anita:
Wat een indrukwekkende verhalen zeg ( dan heb ik het over de laatste 2),maar wat gaaf om zo mee te kunnen leven met je...ik zie die mooie donkere gezichtjes van de kinderen voor me...geniet er nog maar van...neem ze goed in je op! Wanneer je weer thuis bent ga je ze namelijk vreselijk!!! missen....Liefs van ons -
23 November 2012 - 19:42
Frans En Coby:
Lieve Ieteke,
We volgen je verhalen met plezier. Het begint al aardig op te schieten.
Geniet nog van de laatste weken. Groetjes Frans en Coby -
16 December 2012 - 05:39
William:
tana mu na...je kent toch ook ita nan be,wontanara....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
